παρεμπόρευμα

-εύματος, το, ΝΑ [παρεμπορεύομαι]

νεοελλ.

ναυτ. μικρής ποσότητας και αξίας εμπόρευμα, το οποίο μεταφέρεται με τη φροντίδα αξιωματικών ή ανδρών τού πληρώματος, χωρίς να καταβληθεί ναύλος ή να γίνει σχετική εγγραφή και το οποίο αποτελεί πηγή άδηλων πόρων γι' αυτούς

αρχ.

εμπόρευμα ευτελές, μικρής αξίας, ή έκτακτο κέρδος

2. μτφ. α) παράρτημα

β) πάρεργο

3. αποτέλεσμα («παρεμπόρευμα τῆς εἰσπνοῆς ἤ τῶν ὀσμῶν γίγνεται διάγνωσις», Γαλ.).